بیاموز به ما ای آموزگار

فرم-TE فعل + KUDASAI (درس 8)

وقتی به زبان ژاپنی از کسی می خواهید که کاری انجام دهد فرم-TE فعل ها و سپس KUDASAI (خواهش می کنم) را به کار می برید. فرم-TE فعل ها در واقع شکل صرف شده ی فعل ها هستند که به TE یا DE ختم می شوند.

به عنوان نمونه، وقتی از کسی می خواهید مطلبی را حفظ کند، فرم-TE فعل را به کار می برید. به عنوان نمونه، OBOEMASU (به خاطر سپردن) که فرم-TE آن می شود OBOETE و می گوییم KUDASAI. این دو در کنار هم می شود OBOETE KUDASAI. اکنون بگذارید به شما بگویم که چطور می توانید درست همانطور که فرم-TE فعل OBOETE را از OBOEMASU درست کردیم، فعل هایی را که به MASU منتهی می شوند یا همان فرم-MASU فعل ها را به فرم-TE تغییر دهید.

الگوی ابتدایی، تنها تغییر MASU به TE است.
به عنوان نمونه، یک فعل به معنای «خوردن» این است: TABEMASU
فرم-TE آن TABETE است. بنابراین، عبارت TABETE KUDASAI یعنی خواهش می کنم بخور.

عبارت «نگاه کردن به» به زبان ژاپنی می شود MIMASU. فرم-TE آن می شود MITE .
بنابراین، معنی عبارت MITE KUDASAI می شود «خواهش می کنم به ... نگاه کن».
مصدر «انجام دادن» به زبان ژاپنی می شود SHIMASU. فرم-TE آن می شود SHITE.
بنابراین، SHITE KUDASAI یعنی «خواهش می کنم آن کار را انجام بده.»
مصدر «آمدن» به ژاپنی می شود KIMASU. فرم-TE آن می شود KITE.
بنابراین معادل فارسی عبارت KITE KUDASAI می شود «خواهش می کنم بیا».

شما می توانید فرم-TE فعل ها را به راحتی از تغییر MASU فعل به TE به دست آورید. آسان نیست؟ فعل هایی که از این الگو پیروی می کنند درست پیش از MASU انتهای فعل، حرف صدا دار E دارند. این شامل OBOEMASU (به خاطر سپردن) نیز می شود. این فعل ها همچنین شامل تعدادی از فعل ها می شود که حرف صدادار I در هجاهای آنها، درست پیش از MASU قرار دارد، مانند MIMASU (نگاه کردن به).

درباره ی روش های دیگر درست کردن فرم-TE فعل در درس بعدی توضیح خواهیم داد. فرم-TE فعل ها شاید نخستین مانع در یادگیری زبان ژاپنی باشد. بیایید تمام تلاش خود را برای برداشتن این مانع از سر راه خود بکنیم.